Sinds enige tijd ben ik met een nieuwe route bezig. Eigenlijk is het begonnen met de seinen van de Europe2-route. Die zien er op het eerste gezicht wel aardig uit, maar de seinbeelden die worden getoond zijn niet allemaal even realistisch. De belangrijkste reden daarvoor is dat Kuju voor het gemak de Oostenrijkse seinen naar Engels voorbeeld heeft ingericht, waarbij de onderste arm als voorsein wordt gebruikt. Omdat ik inmiddels goed overweg kon met TrainSim Modeler van Abacus (TSM) leverde het weinig problemen op om meer werkelijkheidsgetrouwe seinen naar DB-voorbeeld te modelleren, in de vorm van een voorsein/blokseincombinatie (zie plaatje).

De nieuwe seinen kregen dezelfde .s en .sd bestandsnamen als de MSTS-seinen in de OE-route. Na vervanging van de betrokken bestanden plaatste MSTS bij het opbouwen van de virtuele wereld mijn DB-seinen keurig op elke plek waar een Microsoft-sein had gestaan. Deze methode bracht wel met zich mee dat het configuratiebestand sigcfg.dat moest worden aangepast in verband met de veranderde positie van de seinlampen, maar de scripts in de sigscr.dat konden in principe ongewijzigd blijven. In principe, want na het voorbijrijden van een trein nam de seinarm correct de stand Hp0-Zughalt in, maar veranderde ook de stand van het voorsein. Dat kon alleen verholpen worden door het script voor het voorsein aan te passen.

Nu had ik een voorsein en een hoofdsein, maar ik wilde eigenljk meer, en weldra ontstonden ook andere Duitse armseinen. Dit had natuurlijk zijn weerslag op de bijbehorende config- en sigscr-bestanden, en eigenlijk was de OE-route veel te groot om op kleine schaal te experimenteren met mijn nieuwe seinen. Zo ontstond het idee om een kleine testroute te bouwen voor het beproeven van het klassieke seinstelsel van de DB, de Vaustrecke (Vau = V, van Versuch = test). Weldra had ik een emplacement met vier perronsporen, overloopwissels en dubbelsporig traject van bijna vijf kilometer. Nu kon ik de seinen gaan plaatsen, en daarna de optredende problemen het hoofd gaan bieden. Over seinen in MSTS is erg weinig documentatie beschikbaar, dus er moest heel wat geexperimenteerd worden. Er hebben in die periode heel wat testritten plaatsgevonden, waarbij het me opviel dat het proeftraject wel erg kaal was. Weldra verschenen er bomen langs het spoor, onwillekeurig gevolgd door perrons. Maar ja, alleen perrons, dat is ook geen gezicht. Uit een andere route werd het stationsgebouw van Fulda ingekopieerd, en op de juiste plaats gezet. Alleen, een stationsgebouw midden in een weiland, dat kan natuurlijk niet. Zo verrees tegenover het station een rijtje Duitse stadshuizen. Er werden nog meer bomen geplant, en een weg aangelegd met een dubbele car spawner erop. Nu begon het geheel wat meer op een echte spoorweg te lijken - alhoewel, een traject van vijf kilometer dat midden in het landschap ophoudt...... En dus werd dit traject verlengd, en voorzien van een tweede station.

Inmiddels heeft de V-Strecke al een lengte van 40 km bereikt, en verbindt vier stations met elkaar. De plannen voor een zijlijn naar een kolenmijn liggen klaar, terwijl in de toekomst ook een zeehaven zal worden aangesloten om er steenkool naar toe te kunnen brengen. Het traject zal nog worden verlengd tot 60 km en eindigen in een grote stad met een ruim opgezet Hauptbahnhof. Er zijn heuvelruggen en bergen opgetrokken, met diepe kloven en bergmeertjes, terwijl aan weerszijden van het spoor de dennenbossen zich uitstrekken. Kortom, de route komt tot leven en het ene idee volgt het andere op.

Zo heb ik alle snow-textures van de route eens grondig onderhanden genomen. Op het internet heb ik een handig tooltje gevonden om .ace-bestanden te openen, TGATOOL2. Daarmee kan ik het image-gedeelte, de eigenlijke skin, afzonderlijk van het alfa-kanaal naar een editor sturen, in mijn geval Corel PhotoPaint. Daar voorzie ik bv. een rood pannendak van een een sneeuweffect, waarvoor ik een airbrush-tool gebruik. Vervolgens sluit ik PhotoPaint af, en verschijnt de bewerkte skin in TGATOOL2. Aansluitend exporteer ik de texture dan weer als een .ace-bestand, en overschrijf daarmee de oude versie in de ...\TEXTURES\SNOW folder. Vooral de US2autofir2.ace, die gebruikt wordt door US forest-2 om een flinke lap grond snel in een dennenbos te veranderen profiteert hiervan. Als je daarna je route opent in het winterseizoen ziet het er meteen veel realistischer uit (zie plaatje).

In de komende tijd zal ik in deze column verslag doen van mijn belevenissen op MSTS-gebied, maar met het oog op de ruimte moet ik het voor deze keer hierbij laten.

Dit artikel is eerder op 12/02/2004 gepubliceerd in de rubriek MSTS Column.